Rixt van der Molen

titel: ‘Volgend jaar in Jeruzalem’leerlingen/rixt-vd-meulen-sjls.jpg

Acrylverf op papier (A6 105 x 148)

Het stelt een wenteltrap voor omgeven door dikke muren, die zijn opengebroken waardoor te zien is dat de wenteltrap wordt beklommen door een vrouw. De kleuren zijn vooral blauw en groen. Het schilderij heeft onrealistische aspecten zoals de lichtval en het weglaten van een achtergrond.

Voordat ik dit schilderij ging maken ben ik op zoek gegaan naar wat ik te vertellen had over het Jodendom. Ik vond het moeilijk om dat te bedenken en nog moeilijker om dat te vangen in iets beeldends. Ik ben begonnen met het Jodendom waar ik zelf iets van ken. Omdat ik op een christelijke basisschool heb gezeten ken ik de verhalen uit het oude testament, en deze verhalen hebben mij altijd aangesproken. Op een gegeven moment heb ik de koers volledig omgegooid en ben begonnen met wenteltrappen te tekenen.

Wenteltrappen vind ik beeldend interessant en iedereen die oude gebouwen en dergelijke bezoekt weet, een grote wenteltrap beklimmen voelt eindeloos. Eindeloos is ook de hoop van de vele Joodse mensen: Volgend jaar in Jeruzalem! Elk jaar weer.

Je weet niet wanneer je aankomt, of je aankomt, hoe het zal zijn als je aankomt, of je wel naar boven gaat, of dat het alleen maar zo voelt. Zouden we er al bijna zijn?

Toch is er geen andere mogelijkheid dan hoop, geen andere mogelijkheid dan omhoog; beneden ben je al geweest. Boven is het beloofde.

Dat is ook de essentie van het geloof, je weet het niet zeker.

Het is de bedoeling dat iedereen zijn eigen interpretatie kan geven aan mijn schilderij.

In mijn eigen interpretatie, misschien omdat ik niet gelovig ben, voelt die eeuwige hoop, eeuwige strijd als nodeloos en hopeloos. Ook voel ik sterke aversie tegen de manier waarop die strijd op dit moment wordt geleverd.

Als wij, de hemel verhoedde het, ons zelf afsnijden van drieduizend jaar Jodendom als we ons afsnijden van de gedachte dat we de verwezenlijking zijn van tweeduizend jaar joodse hoop - “volgend jaar in Jeruzalem”- dan zullen we ons recht op ons (Joodse) bestaan verliezen.

Nathan Sharansky